احمد بن محمد بن ابینصر به بزنطی معروف است و او مردی مورد ثقه و جلیل
القدر بوده و شیخ صدوق در عیون اخبار الرضا از او روایات زیادی نقل کرده
است.
در مختار کشی از احمد بزنطی منقول است که گفت روزی با صفوان بن یحیی و محمد بن ثنان و عبدالله بن مغیره (یا عبدالله بن جندب) خدمت حضرت رضا علیهالسلام رفتیم و پس از ساعتی که نشسته بودیم (به قصد خروج از حضور امام) برخاستیم حضرت رضا علیهالسلام در میان این چند نفر به من فرمود بنشین! من به فرمان آن جناب نشستم و او نیز با من مشغول مذاکره شد و من از آن بزرگوار سئوالاتی میکردم و او نیز پاسخ میفرمود تا مقدار زیادی از شب سپری شد. چون خواستم به منزل خود مراجعت کنم امام فرمود میروی یا اینجا میخوابی؟
عرض کردم هر گونه دستور فرمائید، اگر بفرمائید برو میروم و اگر بفرمائید باش، اینجا در خدمت شما هستم.
حضرت فرمود که اینجا به خواب چون که دیر وقت شده و مردم درهای خانههایشان را بسته و خوابیدهاند آنگاه برخاستند و داخل حرم شدند.
پس از آنکه امام داخل حرم خود شدند من سجدهی شکر بجا آوردم و در سجده گفتم سپاس خدای را که حجت خود و وارث علوم انبیاء را در میان تمام برادران دینی من با من مأنوس گردانید (از این افتخاری که نصیب من شده بود برخود میبالیدم) و هنوز در سجده بودم که آن حضرت آمدند و به پای مبارک خود مرا متنبه ساختند، پس من برخاستم و امام رضا علیهالسلام دست مرا گرفته و مالیدند و به من فرمودند ای احمد! بدان که حضرت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه به عیادت صعصعة بن صوحان رفت و موقعی که از بالین او برخاست بدو فرمود ای صعصعة زنهار بر برادران دینی خود افتخار نکنی به عیادتی که من از تو کردم و از خدا بترس و با حذر باش (یعنی تو نیز به سبب خوابیدن در اینجا مبادا به برادرانت فخر کنی) آنگاه به حرم خویش مراجعت فرمود!
بزنطی هشت ماه پس از وفات حسن بن علی بن فضال در سال 221 وفات نمود [1] .
و از روات و اصحاب دیگر آن حضرت ایوب بن نوح کوفی و جعفر بن محمد بن یونس و حسین بن مسلم بن الحسن و صفوان بن یحیی و مختار بن زیاد بصری و محمد بن الحسین کوفی و نوح بن شعیب بغدادی و احمد بن ابراهیم مراغی و علی بن بلال و محمد بن الحسن بصری است [2] .
پی نوشت ها:
[1] مجالس المؤمنین جلد 1 صفحهی 416-415.
[2] اعیان الشیعه جلد 4 ق 2 صفحهی 169.
منبع: حضرت جواد الائمه؛ مؤلف: فضل الله کمپانی؛ ناشر: مفید ؛1362ش.
