ثلاث یبلغن بالعبد رضوان الله تعالی:
کثرة الاستغفار، و لین الجانب، و کثرة الصدقة. و ثلاث من کن فیه لم یندم:
ترک العجلة. و المشورة، و التوکل علی الله عند العزم. [1] .
سه چیز است که رضوان خداوند متعال را به بنده میرساند:
1- زیادی استغفار.
2- نرمخو بودن.
3- و زیادی صدقه.
و سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند، پشیمان نشود:
1- ترک نمودن عجله،
2- مشورت کردن،
3- و به هنگام تصمیم، توکل بر خدا نمودن.
پی نوشت:
[1] مسند الامام الجواد ، ص 247.
منبع: سیره و سخن پیشوایان؛ محمد علی کوشا؛ حلم چاپ اول 1384.
ألثقة بالله ثمن لکل غال و سلم الی کل عال. [1] .
اعتماد به خداوند بهای هر چیز گرانبها و نردبان هر امر بلند مرتبهای است.
پی نوشت:
[1] مسند الامام الجواد ، ص 244.
منبع: سیره و سخن پیشوایان؛ محمد علی کوشا؛ حلم چاپ اول 1384.
افشاگری زمان
الأیام تهتک لک الأمر عن الأسرار الکامنة. [1] . روزگار و گذشت زمان، پرده از روی کارهای نهفتهات برمیدارد.
پی نوشت:
[1] مسند الامام الجواد ، ص 245.
اظهار الشیء قبل أن یستحکم مفسدة له. [1] .
اظهار چیزی قبل از آنکه محکم و پایدار شود سبب تباهی آن است.
پی نوشت:
[1] تحف العقول ، ص 457.
ابن صباغ مالکی گفته است:
امام جواد علیه السلام فرمود: چهار خصلت، آدمی را بر انجام عمل (مساوی عبادت)اری می رساند: تن درستی، دارندگی، دانش و توفیق. [1] .
پی نوشت ها:
[1] فصول المهمه: 261.
منبع: فرهنگ جامع سخنان امام جواد؛ گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم؛ ترجمه مسلم صاحبی؛ شرکت جاپ و نشر بین الملل چاپ اول زمستان 1387.
اربلی آورده است:
امام جواد علیه السلام فرمود: ناسپاسی، بر انگیزنده کراهت و بیزاری و دشمنی
است و کسی که با تشکر نمودن، پاداش تو را داد؛ در حقیقت بیش از آنچه
گرفته، به تو عطا کرده است.! [1] .
پی نوشت ها:
[1] کشف الغمه 2: 349.
منبع: فرهنگ جامع سخنان امام جواد؛ گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم؛ ترجمه مسلم صاحبی؛ شرکت جاپ و نشر بین الملل چاپ اول زمستان 1387.
شهید اول نقل کرده است:
امام جواد علیه السلام فرمود: با دل آهنگ خدای متعال کردن، والاتر و رساتر
است از اعضا و جوارح را، به وسیله اعمال به زحمت افکندن. [1] .
پی نوشت ها:
[1] الدره الباهره: 39.
منبع: فرهنگ جامع سخنان امام جواد؛ گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم؛ ترجمه مسلم صاحبی؛ شرکت جاپ و نشر بین الملل چاپ اول زمستان 1387.
حرانی آورده است:
امام جواد علیه السلام فرمود: آشکار ساختن هر چیزی، پیش از آنکه محکم و استوار گردد، موجب فساد و تباهی اش می گردد. [1] .
پی نوشت ها:
[1] تحف العقول: 457.
منبع: فرهنگ جامع سخنان امام جواد؛ گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم؛ ترجمه مسلم صاحبی؛ شرکت جاپ و نشر بین الملل چاپ اول زمستان 1387.
صدوق آورده است:
از علی بن مهزیار اهوازی روایت شده که گفت: به امام جواد علیه السلام نامه
ای نوشتم و در آن،راجع به بنده ای پرسیدم که مرگش فرا می رسد و صاحبش در
همان ساعت آخر، آزادش می کند و او آزاد از دنیا می رود؛ آیا صاحب او، از
آزاد کردنش در ساعت آخر، سودی می برد؛ا اگر او را به حال خود رها سازد تا
بنده از دنیا برود، پاداش کدام بیشتر است؟ حضرت در جوابم نوشت: بنده در حال
مرگ، بحال بندگی رها می شود و این، برای صاحبش سودمند تر است و آزادی در
آن ساعت، سودی به حال او ندارد.[1] .
پی نوشت ها:
[1] من لاحضره الفقیه 3: 153 ح 3559.
منبع: فرهنگ جامع سخنان امام جواد؛ گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم؛ ترجمه مسلم صاحبی؛ شرکت جاپ و نشر بین الملل چاپ اول زمستان 1387.
شیخ صدوق گفته است:
از محمد بن ولید کرمانی روایت شده که گفت: در خدمت امام جواد علیه السلام
غذا می خوردیم تا اینکه سیر شدیم و سفره را برچیدند؛ خدمتکار سرگرم جمع
کردن خورده ریز هایی که ریخته بود شد؛ حضرت به او فرمود: آنچه از غذا در
(بیرون خانه) بیابان؛ ریخته، حتی اگر ران گوسفند است، رهایش کن؛ ولی آنچه
در میان خانه ریخته، جستجو و گرد آوری بنما.[1] .
برقی با سند خود، به نقل از کسی که خدمت امام جواد علیه السلام بوده - در
موقع ورود حضرت به مدینه - روایت کرده است که: گروهی با حضرت، مشغول خوردن
غذا بودند؛ وقتی حضرت چربی دستهای خود را شست، آنها را قبل از خشک کردن با
دستمال، به سر و صورتش کشید و فرمود: خدایا! مرا، از کسانی قرار ده که هرگز
غبار سیاه و ظلمانی و ذلت و خواری، بر سیمایشان نمی نشیند.[2] .
پی نوشت ها:
[1] من لاحضره الفقیه 3: 356 ح 4257.
[2] المحاسن 2: 203 ح 1603.
منبع: فرهنگ جامع سخنان امام جواد؛ گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم؛ ترجمه مسلم صاحبی؛ شرکت جاپ و نشر بین الملل چاپ اول زمستان 1387.