حضرت امام محمد تقی علیهالسلام فرمود: هر کس به فهم و رأی خود اعتماد کند و با کسی مشورت نکند، خود را در خطر افکنده است.
از محمد بن یحیی روایت شده که گفت: حضرت جواد علیهالسلام را در شط دجله
ملاقات کردم که میخواست عبور کند، من دیدم که آب ایستاد تا حضرت عبور کند و
هم چنین در انبار بر شط فرات آن حضرت را دیدم که چنین کرد.
منبع: معجزات امام جواد؛ الله اکبرپور؛ نشر الف چاپ دوم 1384.
ابن حمزه روایت کرده است:
از علی بن اسباط نقل شده که گفت: همراه امام جواد علیه السلام، در حالی که
بر الاغی سوار بود، از کوفه بیرون رفتیم، به رمه ی گوسفندی برخورد کردیم که
ناگهان، گوسفندی از رمه جدا شد و در حالی که بانک و فریاد (ناله) می زد،
نزد امام جواد علیه السلام آمد، حضرت به من دستور داد که شبان را فرا
بخوانم و من، چنین کردم.
امام جواد علیه السلام فرمود: ای شبان! این گوسفند که صاحب دو فرزند شیر
خوار است، از تو شکایت دارد، چه اینکه در دوشیدن شیرش، بر او ستم می کنی و
چون شب هنگام به خانه صاحبش باز می گردد، هیچ شیری در پستانش نمی یابد،
اکنون دست از ظلم و ستم بر او بردار، یا از خدای متعال می خواهم که عمرت را
کوتاه سازد.
راوندی نقل کرده است:
از قاسم بن محسن روایت شده که گفت: بین راه مکه و مدینه بودم، عرب
بیابانگرد، مستمندی بر من گذشت و چیزی از من خواست، دلم به حالش سوخت و یک
قرص نان بیرون آورده، به او دادم: چون از من گذشت، گردبادی برخاست که عمامه
از سرم برد و آن را ندیدم که چگونه و به کجا رفت، هنگامی که داخل مدینه
شدم، نزد امام جواد علیه السلام مشرف گردیدم و حضرت به من فرمود: ای قاسم!
عمامه خود را در راه از دست دادی؟ عرض کردم: بلی
فرمود: ای غلام! عمامه اش را به او برگردان، غلام همان عمامه ی خودم را به من داد.
محمد بن علی هاشمی، یکی از مخالفان ولایت گوید:
بامداد روزی که امام جواد علیهالسلام با دختر مأمون عروسی کرده بود خدمتش
رسیدم و در آن شب دارویی خورده بودم که تشنگی به من دست داده بود و من
نخستین کسی بودم که در آن صبح خدمتش رسیدم و نمیخواستم آب طلب کنم.
امام علیهالسلام به چهرهی من نگاه کرد و فرمود: «به گمانم تشنهای!»
جواب دادم: «آری.»
شیخ مفید و طبرسی و دیگران روایت کردهاند از علی بن خالد که گفت:
زمانی در عسکریین در سر من رآی بودم، شنیدم که مردی از شام در قید و بند
کرده و آوردهاند در اینجا و حبس نمودهاند و میگویند او ادعای نبوت و
پیغمبری کرده است. من رفتم در آن خانه که او در آنجا حبس بود و با پاسبانان
او مدارا و محبت کردم تا مرا به نزد او بردند. چون با او تکلم کردم، یافتم
او را صاحب فهم و عقل. پس از او پرسیدم: ای مرد، برای من بگو که قصهی تو
چیست؟
اباصلت هروی می گوید: وقتی که در حضور حضرت رضا علیه السلام آماده به خدمت بودم فرمود:
ای باصلت: به قبه هارونیه وارد شو و از چهار گوشهی گور هارون مشتی خاک بیاور، حسب الامر امام از چهار گوشهی قبر وی خاک آوردم.
