شیخ طوسی گفته است:
از علی بن مهزیار روایت شده که گفت: ابو علی بن راشد، به من اظهار نمود که
خدمت امام جواد علیه السلام عرض کردم: دستور دادی که فرمانت را اجرا کنم و
حقت را بگیرم، من هم به شیعیانتان اعلام کردم، اما بعضی از آنها پرسیدند:
حق آقا چیست؟ و من، جوابی برای آنها نداشتم. حضرت فرمود: حق من، خمس است
که بر ایشان واجب است، عرض کردم: خمس چه چیزی؟
شیخ طوسی گفته است:
از عثمان بن عیسی روایت شده که گفت: عبدالله بن محمد رازی، به امام جواد
علیه السلام نوشت: اگر صلاح می دانید «آبجو» را برایم تفسیر فرمائید، چه
اینکه بر ما مشتبه شده و نمی دانیم که بعد از جوشیدن، مکروه استا قبل از
آن؟ حضرت در جوابش نوشت: به آبجو نزدیک مشو، مگر وقتی که ظرف آن ضرر
نرساند،ا جدید باشد.
کلینی روایت کرده است:
از ابو عمرو حذاء که گفت: حال و روز بدی پیدا کردم، لذا نامه ای به امام
جواد علیه السلام نوشتم (و از حضرت چاره خواستم) حضرت در جوابم نوشتند:
مداومت کن بر خواندن سوره نوح سپس این سوره مبارکه راکسال خواندم و نتیجه
ای نگرفتم. دوباره به حضرت نامه نوشتم و حال بدم را گوشزد نمودم و اینکه به
دستور شما،کسال تمام سوره مبارکه نوح را خواندم و گشایشی ندیدم. ابو عمرو
گفت: در جوابم نوشتند: البتهکسال خود را کامل کردی، بنابراین به جای سوره
نوح، سوره مبارکه «قدر» را بخوان او گفت: به خواندن سوره قدر، پرداختم و
چیزی نگذشت که ابن ابی داود، قاصدی نزدم فرستاد و قرضم را ادا کرد و برای
من و خانواده ام، مقرری تعیین نمود و مرا رهسپار بصره ساخت و در محله «باب
کلا» نمایندگی داد و پانصد درهم به من بخشید و من از بصره، توسط علی بن
مهزیار نامه ای با این مضمون خدمت امام هادی علیه السلام فرستادم که: من از
پدر بزرگوارتان چنین و چنان پرسیدم و از چنان و چنین شکایت نمودم و همانا
من به خواسته خود رسیده ام، اکنون ای آقا و مولای من! دوست دارم مرا در
مورد خواندن سوره قدر و اینکه در نمازهای واجب و مستحب خود به خواندن آن
اکتفا کنم،ا سوره های دیگر را نیز بخوانم،ا دستور خاصی وجود دارد که باید
بدان عمل نمایم، راهنمایی ام فرمائید، حضرت «توقیعی» صادر فرمود، در آن
توقیع شریف خواندم که: سوره های کوتاه و بلند قرآن را رها مساز و خواندنکصد
مرتبه سوره قدر در هر شبانه روز، تو را کافی است. [1] .
حضرت امام محمد تقی علیهالسلام فرمود: هر کس به فهم و رأی خود اعتماد کند و با کسی مشورت نکند، خود را در خطر افکنده است.
از محمد بن یحیی روایت شده که گفت: حضرت جواد علیهالسلام را در شط دجله
ملاقات کردم که میخواست عبور کند، من دیدم که آب ایستاد تا حضرت عبور کند و
هم چنین در انبار بر شط فرات آن حضرت را دیدم که چنین کرد.
منبع: معجزات امام جواد؛ الله اکبرپور؛ نشر الف چاپ دوم 1384.
ابن حمزه روایت کرده است:
از علی بن اسباط نقل شده که گفت: همراه امام جواد علیه السلام، در حالی که
بر الاغی سوار بود، از کوفه بیرون رفتیم، به رمه ی گوسفندی برخورد کردیم که
ناگهان، گوسفندی از رمه جدا شد و در حالی که بانک و فریاد (ناله) می زد،
نزد امام جواد علیه السلام آمد، حضرت به من دستور داد که شبان را فرا
بخوانم و من، چنین کردم.
امام جواد علیه السلام فرمود: ای شبان! این گوسفند که صاحب دو فرزند شیر
خوار است، از تو شکایت دارد، چه اینکه در دوشیدن شیرش، بر او ستم می کنی و
چون شب هنگام به خانه صاحبش باز می گردد، هیچ شیری در پستانش نمی یابد،
اکنون دست از ظلم و ستم بر او بردار، یا از خدای متعال می خواهم که عمرت را
کوتاه سازد.
راوندی نقل کرده است:
از قاسم بن محسن روایت شده که گفت: بین راه مکه و مدینه بودم، عرب
بیابانگرد، مستمندی بر من گذشت و چیزی از من خواست، دلم به حالش سوخت و یک
قرص نان بیرون آورده، به او دادم: چون از من گذشت، گردبادی برخاست که عمامه
از سرم برد و آن را ندیدم که چگونه و به کجا رفت، هنگامی که داخل مدینه
شدم، نزد امام جواد علیه السلام مشرف گردیدم و حضرت به من فرمود: ای قاسم!
عمامه خود را در راه از دست دادی؟ عرض کردم: بلی
فرمود: ای غلام! عمامه اش را به او برگردان، غلام همان عمامه ی خودم را به من داد.
محمد بن علی هاشمی، یکی از مخالفان ولایت گوید:
بامداد روزی که امام جواد علیهالسلام با دختر مأمون عروسی کرده بود خدمتش
رسیدم و در آن شب دارویی خورده بودم که تشنگی به من دست داده بود و من
نخستین کسی بودم که در آن صبح خدمتش رسیدم و نمیخواستم آب طلب کنم.
امام علیهالسلام به چهرهی من نگاه کرد و فرمود: «به گمانم تشنهای!»
جواب دادم: «آری.»
شیخ مفید و طبرسی و دیگران روایت کردهاند از علی بن خالد که گفت:
زمانی در عسکریین در سر من رآی بودم، شنیدم که مردی از شام در قید و بند
کرده و آوردهاند در اینجا و حبس نمودهاند و میگویند او ادعای نبوت و
پیغمبری کرده است. من رفتم در آن خانه که او در آنجا حبس بود و با پاسبانان
او مدارا و محبت کردم تا مرا به نزد او بردند. چون با او تکلم کردم، یافتم
او را صاحب فهم و عقل. پس از او پرسیدم: ای مرد، برای من بگو که قصهی تو
چیست؟
اباصلت هروی می گوید: وقتی که در حضور حضرت رضا علیه السلام آماده به خدمت بودم فرمود:
ای باصلت: به قبه هارونیه وارد شو و از چهار گوشهی گور هارون مشتی خاک بیاور، حسب الامر امام از چهار گوشهی قبر وی خاک آوردم.
مرحوم قطبالدین راوندی رضوان الله علیه از حضرت عبدالعظیم حسنی سلام الله علیه حکایت کند:
روزی از روزها نامهای برای امام محمد جواد علیهالسلام نوشتم و سؤال کردم:
حضرت ذوالکفل علیهالسلام - که پیامبر الهی است - نامش چه میباشد؟
و آیا او از پیغمبران مرسل بوده است؟
امام علیهالسلام در جواب نامه، چنین مرقوم فرمود:
خداوند متعال صد و بیست و چهار هزار پیغمبر برای ارشاد و هدایت بندگانش
فرستاده است، که سیصد و سیزده نفر از آنها پیامبران مرسل بودند.
